« هنر عشق ورزیدن»

از کتاب « هنر عشق ورزیدن»:

 

...

عاشق واقعی کسی است که برای عشق خود حساب و کتاب باز نکرده است و بر گردن آنچه که دوست می دارد«منت نمی گذارد» او فقط از آن جهت عاشق است که می خواهد زنده بماند، رشد کند و آزاد باشد، از راه عشق به تنهایی خود چیره شودو با قدرت درونی روزافزونی که از این راه به دست می آورد همه دیوار ها را از میان برداردو بر همه چیز تسلطی حقیقی و زنده به دست آورد.

» در حین عشق ورزیدن و نثار کردن خود ، در حین نفوذ در شخص دیگر، خود را می یابیم، خود را کشف می کنیم و هم او و هم خود را کشف می کنیم...

شناسایی کامل فقط به وسیله «عمل» عشق به وجود می آید.

این عمل از حدود فکر و کلام تجاوز می کند ،و این همان غوطه ور شدن دلیرانه در تجربه وصل است.

ما مجبوریم ، خود و دیگری را از نظر عینی بشناسیم تا قادر باشیم واقعیت او را ببینیم، تا بر خیال های فریبنده و تصویر تاب دار و غیر منطقی که از او داریم فایق آییم...»

فقط یک چیز وجود عشق را اثبات می کند:

عمق ارتباط و سر زندگی و نشاط هر دو طرف . این میوه ایست که عشق با آن شناخته می شود.